Daktyloskopowanie to sporządzanie odbitek linii papilarnych palców rąk i dłoni oraz
stóp. Prawidłowe wykonanie tej czynności jest uzależnione od właściwego przygotowania
sprzętu do tej czynności, a zatem: farby daktyloskopijnej w tubie lub jednorazowej na folii,
płytki szklanej lub metalowej o bardzo gładkiej powierzchni o wymiarach 25 na 35 cm,
poduszki daktyloskopijnej, wałka gumowego osadzonego ruchomo w oprawie, kart daktyloskopijnych, mydła, wody, ręcznika, spirytusu lub benzyny, stolika o wysokości 120 cm,
rękawiczek jednorazowych, najlepiej lateksowych, oraz fartucha ochronnego.
Przed przystąpieniem do czynności
pobrania odbitek linii papilarnych należy
dokładnie umyć płytkę daktyloskopijną,
odkurzyć ją oraz usunąć z niej stary tusz.
Daktyloskopowana osoba powinna dokładnie umyć dłonie. Na płytkę nanosi się
farbę daktyloskopijną. Podczas czynności
co pewien czas miejsca na płytce z odwarstwionym tuszem należy pokrywać za
pomocą wałka nową warstwą tuszu.
Pobieranie odbitek palców polega na
tym, że osoba daktyloskopowana stoi
przodem do stolika daktyloskopijnego
na odległość przedramienia. Powinna
być rozluźniona i nie może pomagać
daktyloskopującemu. Najpierw pobiera
się odbitki palców prawej, a następnie
lewej ręki, zachowując kolejność palców,
tzn. od wielkiego do małego palca. Palce
należy uczernić na płytce daktyloskopijnej, od jednej krawędzi paznokcia do drugiej pomiędzy pierwszym a drugim zgięciem falangowym, a później przetoczyć w ten sam sposób
w odpowiedniej rubryce karty daktyloskopijnej. W dalszej kolejności są wykonywane odbitki
kontrolne czterech palców prawej i lewej ręki oraz odbitki kontrolne wielkich palców.
Pobieranie odbitek dłoni jest wykonywane na kartach daktyloskopijnych do dłoni. Do
celów rejestracyjnych daktyloskopuje się tylko wewnętrzną część dłoni. Jest ona uczerniana
na płytce daktyloskopijnej lub specjalnym wałku daktyloskopijnym z tuszem, następnie dociska się ją do karty daktyloskopijnej na płaskiej powierzchni lub przetacza po specjalnym
wałku bez tuszu. W dalszej kolejności wykonuje się odbitki palców wskazujących.
Według powyższego algorytmu daktyloskopuje się osobę, której palce i dłonie nie mają
zniszczeń i uszkodzeń. W przeciwnym wypadku pobieranie odbitek linii papilarnych się
komplikuje i trzeba stosować inne proste i dostępne techniki.
Palce można opylić proszkiem daktyloskopijnym, następnie kolejno przyklejać do nich
fragmenty folii pozytywowej, które należy umieścić w odpowiednich rubrykach karty daktyloskopijnej. Postępuje się tak z każdym palcem. Inny sposób polega na bezpośrednim
przetoczeniu czystych palców na folii daktyloskopijnej, ujawnieniu proszkiem daktyloskopijnym odbitek powstałych na przezroczystej płytce ochronnej, odklejeniu płytki ochronnej
od żelatyny, odwróceniu jej i przyklejeniu do żelatyny powierzchnią, na której ujawniono
odbitki, obszyciu nitką i opisaniu. Kolejna metoda to wykonanie odmodelowania w masie
sylikonowej. Masę sylikonową nakłada się szpatułką na każdy palec od jednej do drugiej
krawędzi paznokcia, pomiędzy pierwszym a drugim zgięciem falangowym. Odczekuje się,
aż masa zaschnie. Powstałe odmodelowania zdejmuje
się z palców i wkłada pod szkiełka podstawowe, okleja
szkiełka z boków plastrem oraz opisuje. Powstałe odmodelowania można również założyć na własny palec,
uczernić je, przetoczyć w odpowiedniej rubryce karty
daktyloskopijnej. Na karcie trzeba zaznaczyć, że jest
to odbitka negatywowa. W taki sam sposób wykonuje
się odmodelowanie linii papilarnych osoby w mleczku
kauczukowym.
Niektóre metody daktyloskopowania osób,
szczególnie w wypadku zniszczonego naskórka, mają
zastosowanie do daktyloskopowania zwłok.
W sytuacji, gdy zwłoki już są w fazie stężenia
pośmiertnego, do daktyloskopowania wykorzystuje
się trupią łyżkę. Palce uczernia się na poduszce
daktyloskopijnej, częścią łyżki z ząbkami prostuje się i przytrzymuje palec. Na pasku karty daktyloskopijnej umieszczonym w drugiej części
łyżki wykonuje się odbitkę linii papilarnych. Do daktyloskopowania zwłok można również
wykorzystać folię pozytywową, jak w wypadku daktyloskopowania osób, które mają
zniszczony naskórek.
Występującą na palcach zwłok tzw. skórę praczek przed daktyloskopowaniem należy
wyrównać. W tym celu pod skórę opuszki palca wstrzykuje się roztwór wodno-glicerynowy.
Po zabiegu palce daktyloskopuje się tak, jak to opisano wyżej. Jeżeli skóra palców jest
tak wyschnięta, że za pomocą roztworu wodno-glicerynowego nie można jej wyrównać,
wówczas należy ją wyciąć, a każdy wycinek zabezpieczyć między dwoma szkiełkami podstawowymi. Brzegi szkiełek okleja się przylepcem lekarskim lub przezroczystą taśmą klejącą.
W szczególnych sytuacjach palce można obciąć i — po oznaczeniu kolejnymi numerami
— zabezpieczyć w słoikach ze środkiem konserwującym. Tak zabezpieczone palce należy
przesłać do laboratorium kryminalistycznego komendy wojewódzkiej Policji celem ich
zdaktyloskopowania.
W wypadku daktyloskopowania zwłok policjant może skorzystać z pomocy specjalisty
kryminalistyki.
stóp. Prawidłowe wykonanie tej czynności jest uzależnione od właściwego przygotowania
sprzętu do tej czynności, a zatem: farby daktyloskopijnej w tubie lub jednorazowej na folii,
płytki szklanej lub metalowej o bardzo gładkiej powierzchni o wymiarach 25 na 35 cm,
poduszki daktyloskopijnej, wałka gumowego osadzonego ruchomo w oprawie, kart daktyloskopijnych, mydła, wody, ręcznika, spirytusu lub benzyny, stolika o wysokości 120 cm,
rękawiczek jednorazowych, najlepiej lateksowych, oraz fartucha ochronnego.
Przed przystąpieniem do czynności
pobrania odbitek linii papilarnych należy
dokładnie umyć płytkę daktyloskopijną,
odkurzyć ją oraz usunąć z niej stary tusz.
Daktyloskopowana osoba powinna dokładnie umyć dłonie. Na płytkę nanosi się
farbę daktyloskopijną. Podczas czynności
co pewien czas miejsca na płytce z odwarstwionym tuszem należy pokrywać za
pomocą wałka nową warstwą tuszu.
Pobieranie odbitek palców polega na
tym, że osoba daktyloskopowana stoi
przodem do stolika daktyloskopijnego
na odległość przedramienia. Powinna
być rozluźniona i nie może pomagać
daktyloskopującemu. Najpierw pobiera
się odbitki palców prawej, a następnie
lewej ręki, zachowując kolejność palców,
tzn. od wielkiego do małego palca. Palce
należy uczernić na płytce daktyloskopijnej, od jednej krawędzi paznokcia do drugiej pomiędzy pierwszym a drugim zgięciem falangowym, a później przetoczyć w ten sam sposób
w odpowiedniej rubryce karty daktyloskopijnej. W dalszej kolejności są wykonywane odbitki
kontrolne czterech palców prawej i lewej ręki oraz odbitki kontrolne wielkich palców.
Pobieranie odbitek dłoni jest wykonywane na kartach daktyloskopijnych do dłoni. Do
celów rejestracyjnych daktyloskopuje się tylko wewnętrzną część dłoni. Jest ona uczerniana
na płytce daktyloskopijnej lub specjalnym wałku daktyloskopijnym z tuszem, następnie dociska się ją do karty daktyloskopijnej na płaskiej powierzchni lub przetacza po specjalnym
wałku bez tuszu. W dalszej kolejności wykonuje się odbitki palców wskazujących.
Według powyższego algorytmu daktyloskopuje się osobę, której palce i dłonie nie mają
zniszczeń i uszkodzeń. W przeciwnym wypadku pobieranie odbitek linii papilarnych się
komplikuje i trzeba stosować inne proste i dostępne techniki.
Palce można opylić proszkiem daktyloskopijnym, następnie kolejno przyklejać do nich
fragmenty folii pozytywowej, które należy umieścić w odpowiednich rubrykach karty daktyloskopijnej. Postępuje się tak z każdym palcem. Inny sposób polega na bezpośrednim
przetoczeniu czystych palców na folii daktyloskopijnej, ujawnieniu proszkiem daktyloskopijnym odbitek powstałych na przezroczystej płytce ochronnej, odklejeniu płytki ochronnej
od żelatyny, odwróceniu jej i przyklejeniu do żelatyny powierzchnią, na której ujawniono
odbitki, obszyciu nitką i opisaniu. Kolejna metoda to wykonanie odmodelowania w masie
sylikonowej. Masę sylikonową nakłada się szpatułką na każdy palec od jednej do drugiej
krawędzi paznokcia, pomiędzy pierwszym a drugim zgięciem falangowym. Odczekuje się,
aż masa zaschnie. Powstałe odmodelowania zdejmuje
się z palców i wkłada pod szkiełka podstawowe, okleja
szkiełka z boków plastrem oraz opisuje. Powstałe odmodelowania można również założyć na własny palec,
uczernić je, przetoczyć w odpowiedniej rubryce karty
daktyloskopijnej. Na karcie trzeba zaznaczyć, że jest
to odbitka negatywowa. W taki sam sposób wykonuje
się odmodelowanie linii papilarnych osoby w mleczku
kauczukowym.
Niektóre metody daktyloskopowania osób,
szczególnie w wypadku zniszczonego naskórka, mają
zastosowanie do daktyloskopowania zwłok.
W sytuacji, gdy zwłoki już są w fazie stężenia
pośmiertnego, do daktyloskopowania wykorzystuje
się trupią łyżkę. Palce uczernia się na poduszce
daktyloskopijnej, częścią łyżki z ząbkami prostuje się i przytrzymuje palec. Na pasku karty daktyloskopijnej umieszczonym w drugiej części
łyżki wykonuje się odbitkę linii papilarnych. Do daktyloskopowania zwłok można również
wykorzystać folię pozytywową, jak w wypadku daktyloskopowania osób, które mają
zniszczony naskórek.
Występującą na palcach zwłok tzw. skórę praczek przed daktyloskopowaniem należy
wyrównać. W tym celu pod skórę opuszki palca wstrzykuje się roztwór wodno-glicerynowy.
Po zabiegu palce daktyloskopuje się tak, jak to opisano wyżej. Jeżeli skóra palców jest
tak wyschnięta, że za pomocą roztworu wodno-glicerynowego nie można jej wyrównać,
wówczas należy ją wyciąć, a każdy wycinek zabezpieczyć między dwoma szkiełkami podstawowymi. Brzegi szkiełek okleja się przylepcem lekarskim lub przezroczystą taśmą klejącą.
W szczególnych sytuacjach palce można obciąć i — po oznaczeniu kolejnymi numerami
— zabezpieczyć w słoikach ze środkiem konserwującym. Tak zabezpieczone palce należy
przesłać do laboratorium kryminalistycznego komendy wojewódzkiej Policji celem ich
zdaktyloskopowania.
W wypadku daktyloskopowania zwłok policjant może skorzystać z pomocy specjalisty
kryminalistyki.