Rękawiczka ma dwie strony: grzbietową i dłoniową. Elementy rękawiczki to: gryf (jedna
duża część lub dwie części zszyte razem), strzałki, palce, kciuk z języczkiem, ściągacz,
rozporek (rodzaj rozporka pozwala rozróżnić rękawiczki: wciągane, zapinane na za-
trzaski, rzepy, guziki, zamek itd.).
Elementy są połączone szwami:
— zewnętrznym (mizdra do mizdry),
— wewnętrznym (lico do lica),
— stebnowanym (lico do mizdry).
Każdy z tych szwów może być wykonany:
— ręcznie (1–2 ściegi na cm),
— maszynowo (5–6 ściegów na cm).
Rękawiczki mogą mieć wkłady: bawełniany, wełniany, flanelowy lub futrzany
— zwykle stosowane dla polepszenia jej właściwości termoizolacyjnych.
duża część lub dwie części zszyte razem), strzałki, palce, kciuk z języczkiem, ściągacz,
rozporek (rodzaj rozporka pozwala rozróżnić rękawiczki: wciągane, zapinane na za-
trzaski, rzepy, guziki, zamek itd.).
Elementy są połączone szwami:
— zewnętrznym (mizdra do mizdry),
— wewnętrznym (lico do lica),
— stebnowanym (lico do mizdry).
Każdy z tych szwów może być wykonany:
— ręcznie (1–2 ściegi na cm),
— maszynowo (5–6 ściegów na cm).
Rękawiczki mogą mieć wkłady: bawełniany, wełniany, flanelowy lub futrzany
— zwykle stosowane dla polepszenia jej właściwości termoizolacyjnych.