Ślady mechanoskopijne umożliwiają identyfikację grupową lub indywidualną obiektów,
które spowodowały ich powstanie. W ramach ekspertyz są wykonywane następujące
rodzaje badań identyfikacyjnych17:
— identyfikujące nadesłany materiał dowodowy, pozwalające między innymi na
ustalenie właściwości badanego śladu, wnioskowanie o sposobie jego powstania,
typowanie użytych narzędzi (przedmiotów) oraz określenie przydatności śladów do
dalszych badań. W badaniach są wykorzystywane wzorce kryminalistyczne, np. ka-
talogi z danymi lub oryginalne wyroby udostępnione biegłym przez producentów;
— porównawcze pozwalają na stwierdzenie zgodności lub odmienności cech nadesła-
nego materiału18 dowodowego i porównawczego, poprzez zestawienie śladów dowo-
dowych ze śladami porównawczymi. W badaniach jest wykorzystywany mikroskop
porównawczy umożliwiający jednoczesną obserwację obu śladów oraz zestawienie
ich cech identyfikacyjnych.
— „na całość”19 pozwalające na ustalenie, czy dane części, elementy, kawałki lub
fragmenty stanowiły przed rozdzieleniem jeden obiekt. Obiekty są identyfikowane
poprzez stwierdzenie zgodności porównywanych części co do: kształtu, grubości,
struktury przełomu, sposobu obróbki oraz mikro- i makronierówności zewnętrznych
powierzchni rozdzieleń.
które spowodowały ich powstanie. W ramach ekspertyz są wykonywane następujące
rodzaje badań identyfikacyjnych17:
— identyfikujące nadesłany materiał dowodowy, pozwalające między innymi na
ustalenie właściwości badanego śladu, wnioskowanie o sposobie jego powstania,
typowanie użytych narzędzi (przedmiotów) oraz określenie przydatności śladów do
dalszych badań. W badaniach są wykorzystywane wzorce kryminalistyczne, np. ka-
talogi z danymi lub oryginalne wyroby udostępnione biegłym przez producentów;
— porównawcze pozwalają na stwierdzenie zgodności lub odmienności cech nadesła-
nego materiału18 dowodowego i porównawczego, poprzez zestawienie śladów dowo-
dowych ze śladami porównawczymi. W badaniach jest wykorzystywany mikroskop
porównawczy umożliwiający jednoczesną obserwację obu śladów oraz zestawienie
ich cech identyfikacyjnych.
— „na całość”19 pozwalające na ustalenie, czy dane części, elementy, kawałki lub
fragmenty stanowiły przed rozdzieleniem jeden obiekt. Obiekty są identyfikowane
poprzez stwierdzenie zgodności porównywanych części co do: kształtu, grubości,
struktury przełomu, sposobu obróbki oraz mikro- i makronierówności zewnętrznych
powierzchni rozdzieleń.