Ślady pojazdów powstają w stanie statycznym i dynamicznym. W stanie statycznym będą
to odwzorowania w postaci odcisków i odbitek.
Odwzorowania tworzą się w wyniku zetknięcia powierzchni toczącego się koła z podłożem.
Odciski powstają wówczas, gdy pojazd porusza się po podłożu miękkim, plastycznym. Wypu-
kłości powierzchni koła odwzorowują się jako wgłębienia w śladzie, a wgłębienia powierzchni
koła — jako wypukłości śladu. Odbitki powstają wtedy, gdy pojazd porusza się po podłożu
twardym — odwzorowują się wówczas tylko wypukłości powierzchni koła.
W stanie dynamicznym powstają ślady zablokowanych kół lub płóz — następuje prze-
sunięcie części tworzącej ślad po podłożu. W tym wypadku odwzorowują się na podłożu
podłużne elementy bieżnika opony. Ślady powstałe w stanie dynamicznym można wyko-
rzystać do identyfikacji grupowej.
Śladów pojazdów należy poszukiwać na jezdniach i pobliskich obiektach oraz na ofia-
rach. Te, które znajdują się na jezdni i poboczu, mają najczęściej postać śladów:
— jazdy. Ich widoczność zależy od rodzaju podłoża, obciążenia pojazdu i szerokości
opon. Pojazd poruszający się po miękkim gruncie pozostawi ślad wgłębiony (od-
cisk). Jeśli nawierzchnia drogi jest twarda i sucha, ślady kół są najczęściej słabo
widoczne. Jeśli nawierzchnia drogi jest mokra albo opony są zabrudzone, np. przy
wyjeździe z drogi gruntowej na utwardzoną, ślady kół stają się widoczne;
— hamowania. Ślad hamowania pozostawiają obracające się coraz wolniej koła, na
które działają hamulce. Niejednokrotnie trudno jest odróżnić ślad hamowania od
śladu jazdy; hamowanie jednak często pozostawia ślad wyraźniejszy. Nadto w śla-
dach hamowania na nawierzchni asfaltowej lub betonowej można ujawnić drobne
cząstki startego bieżnika. W wypadku hamowania z wykorzystaniem systemu ABS
można wyróżnić naprzemienne odwzorowania bieżnika opony: wyraźniejsze (hamulce
działają) i mniej wyraźne (hamulce chwilowo nie działają);
— blokowania. Ślady blokowania powstają wtedy, gdy koła zostaną unieruchomione
na skutek działania hamulców, a pojazd mimo to porusza się dalej. Najczęściej są
wynikiem gwałtownego hamowania. Ślad blokowania zawiera odbicie linii biegnących
wzdłuż bieżnika opony (tworzony jest w stanie dynamicznym). Długość śladów hamo-
wania i blokowania pozwala określić długość tzw. drogi hamowania umożliwiającą
obliczenie prędkości początkowej pojazdu;
— poślizgu. Są odmianą śladów blokowania. Powstają na śliskiej — mokrej lub oblo-
dzonej nawierzchni drogi;
— zarzucania. Powstają one w sytuacji, gdy pojazd uderza przednią częścią o przeszkodę,
tylna część zaś przesuwa się po podłożu poprzecznie lub ukośnie;
— obręczy (raf, felg). Powstają one wtedy, gdy opona ulega rozerwaniu, a toczące się
koło odwzorowuje na podłożu brzegi obręczy;
— postoju. W miejscu zatrzymania pojazdu ślady opon mogą być bardziej wgłębione niż
powstałe w trakcie jazdy. Mogą im towarzyszyć ślady stóp oraz inne świadczące o zacho-
waniu kierowcy i niesprawności pojazdu, np. plamy oleju lub płynu hamulcowego.
Zdarzają się przypadki odwzorowania bieżnika opony lub części pojazdu (np. zderzaka
lub atrapy chłodnicy) na odzieży lub ciele ofiary. Na pojazdach, ofiarach oraz miejscach
wypadków można ujawnić wiele innych śladów, takich jak: płytki powłok lakierniczych, dro-
biny szkła i elementów plastikowych, odłamane lub oderwane części pojazdów, wgniecenia,
włókna, plamy olejów i innych płynów, krew, tkanki, włosy. Ślady te, sposoby ich ujawnienia
i zabezpieczenia oraz wykorzystania zostały omówione w innych rozdziałach podręcznika.
to odwzorowania w postaci odcisków i odbitek.
Odwzorowania tworzą się w wyniku zetknięcia powierzchni toczącego się koła z podłożem.
Odciski powstają wówczas, gdy pojazd porusza się po podłożu miękkim, plastycznym. Wypu-
kłości powierzchni koła odwzorowują się jako wgłębienia w śladzie, a wgłębienia powierzchni
koła — jako wypukłości śladu. Odbitki powstają wtedy, gdy pojazd porusza się po podłożu
twardym — odwzorowują się wówczas tylko wypukłości powierzchni koła.
W stanie dynamicznym powstają ślady zablokowanych kół lub płóz — następuje prze-
sunięcie części tworzącej ślad po podłożu. W tym wypadku odwzorowują się na podłożu
podłużne elementy bieżnika opony. Ślady powstałe w stanie dynamicznym można wyko-
rzystać do identyfikacji grupowej.
Śladów pojazdów należy poszukiwać na jezdniach i pobliskich obiektach oraz na ofia-
rach. Te, które znajdują się na jezdni i poboczu, mają najczęściej postać śladów:
— jazdy. Ich widoczność zależy od rodzaju podłoża, obciążenia pojazdu i szerokości
opon. Pojazd poruszający się po miękkim gruncie pozostawi ślad wgłębiony (od-
cisk). Jeśli nawierzchnia drogi jest twarda i sucha, ślady kół są najczęściej słabo
widoczne. Jeśli nawierzchnia drogi jest mokra albo opony są zabrudzone, np. przy
wyjeździe z drogi gruntowej na utwardzoną, ślady kół stają się widoczne;
— hamowania. Ślad hamowania pozostawiają obracające się coraz wolniej koła, na
które działają hamulce. Niejednokrotnie trudno jest odróżnić ślad hamowania od
śladu jazdy; hamowanie jednak często pozostawia ślad wyraźniejszy. Nadto w śla-
dach hamowania na nawierzchni asfaltowej lub betonowej można ujawnić drobne
cząstki startego bieżnika. W wypadku hamowania z wykorzystaniem systemu ABS
można wyróżnić naprzemienne odwzorowania bieżnika opony: wyraźniejsze (hamulce
działają) i mniej wyraźne (hamulce chwilowo nie działają);
— blokowania. Ślady blokowania powstają wtedy, gdy koła zostaną unieruchomione
na skutek działania hamulców, a pojazd mimo to porusza się dalej. Najczęściej są
wynikiem gwałtownego hamowania. Ślad blokowania zawiera odbicie linii biegnących
wzdłuż bieżnika opony (tworzony jest w stanie dynamicznym). Długość śladów hamo-
wania i blokowania pozwala określić długość tzw. drogi hamowania umożliwiającą
obliczenie prędkości początkowej pojazdu;
— poślizgu. Są odmianą śladów blokowania. Powstają na śliskiej — mokrej lub oblo-
dzonej nawierzchni drogi;
— zarzucania. Powstają one w sytuacji, gdy pojazd uderza przednią częścią o przeszkodę,
tylna część zaś przesuwa się po podłożu poprzecznie lub ukośnie;
— obręczy (raf, felg). Powstają one wtedy, gdy opona ulega rozerwaniu, a toczące się
koło odwzorowuje na podłożu brzegi obręczy;
— postoju. W miejscu zatrzymania pojazdu ślady opon mogą być bardziej wgłębione niż
powstałe w trakcie jazdy. Mogą im towarzyszyć ślady stóp oraz inne świadczące o zacho-
waniu kierowcy i niesprawności pojazdu, np. plamy oleju lub płynu hamulcowego.
Zdarzają się przypadki odwzorowania bieżnika opony lub części pojazdu (np. zderzaka
lub atrapy chłodnicy) na odzieży lub ciele ofiary. Na pojazdach, ofiarach oraz miejscach
wypadków można ujawnić wiele innych śladów, takich jak: płytki powłok lakierniczych, dro-
biny szkła i elementów plastikowych, odłamane lub oderwane części pojazdów, wgniecenia,
włókna, plamy olejów i innych płynów, krew, tkanki, włosy. Ślady te, sposoby ich ujawnienia
i zabezpieczenia oraz wykorzystania zostały omówione w innych rozdziałach podręcznika.