Pojazdy jako wyroby wytwarzane masowo są oznakowywane przez producentów. Ozna-
kowanie to ma na celu indywidualizację produktu objętego gwarancją lub koniecznością
okresowego serwisowania27. Ponadto, w razie gdy produkt stanie się przedmiotem prze-
stępstwa bądź zostanie wykorzystany w realizacji zamiaru przestępnego, indywidualne
cechy rzeczy umożliwiają organom ścigania jego identyfikację.
Ogromna ilość i różnorodność oferowanych na rynku pojazdów spowodowała koniecz-
ność wprowadzenia określonego sposobu ich oznaczania. Międzynarodową organizacją
zajmującą się opracowywaniem norm międzynarodowych jest światowy związek instytutów
normalizacyjnych ISO (International Standards Organisation). Zalecenia odnośnie oznaczenia
obecnie produkowanych pojazdów drogowych zostały zawarte w normie międzynarodowej
ISO 3779-76 Road vehicles. Vehicle identification number (VIN). Content and structure28.
Normy mają charakter ogólny, tzn. stanowią zalecenia dla producentów pojazdów od-
nośnie: treści i budowy oznaczenia, miejsca oraz sposobu wykonania. Opierając się na nor-
mach ogólnych, poszczególni producenci tworzą normy zakładowe szczegółowo określające
kwestie dotyczące oznaczania swoich wyrobów.
Numer identyfikacyjny pojazdu (VIN) — VIN jest skrótem angielskiego vehicle identification
number, co w języku polskim oznacza numer identyfikacyjny pojazdu.
Numer identyfikacyjny pojazdu (VIN) to kombinacja siedemnastu znaków nadana po-
jazdowi przez jego producenta w celach identyfikacji29. Oznaczenie to tworzy ciąg znaków
składający się z cyfr arabskich (1,2,3,4,5,6,7,8,9,0) oraz wielkich liter alfabetu łacińskiego
(ABCDEFGHJKLMNPRSTUVWXYZ — litery I, O, Q nie powinny być używane).
W VIN zostały wyróżnione trzy podstawowe człony informacyjne30:
• światowy kod producenta (WMI),
• człon określający pojazd (VDS),
• człon wyróżniający pojazd (VIS).
Światowy kod producenta (WMI31) — to pierwszy człon numeru identyfikacyjnego
pojazdu oznaczający producenta pojazdu. Składa się on z trzech znaków, które
— zgodnie z normą międzynarodową ISO 3780 — są przyznawane przez organizacje
niezależne od producenta (odpowiedni urząd kraju, w którym ma swoją siedzibę
producent, w porozumieniu z międzynarodową organizacją ds. normalizacji ISO
lub jej krajowymi przedstawicielstwami). Kod ten jest przyznawany producentowi
pojazdu w celu jego identyfikacji i w połączeniu z pozostałymi członami VIN zapewnia
indywidualność VIN dla wszystkich pojazdów wytwarzanych w świecie przez okres
trzydziestu lat.
Człon określający pojazd (VDS32) — to druga część VIN określająca ogólne cechy
pojazdu. Składa się z sześciu znaków. Sposób doboru znaków i kodowania cech w tym
członie zależy od producenta. Miejsca niewykorzystane są wypełniane cyframi lub literami
według wyboru producenta. VDS stanowi jednoznaczne oznaczenie wszystkich pojazdów
produkowanych przez każdego producenta przez 30 lat33. VDS, w zależności od woli pro-
ducenta, może zawierać tylko podstawowe dane o pojeździe, takie jak:
— marka,
— model,
lub dane wzbogacone o informacje dotyczące rodzaju:
— karoserii,
— układu kierowniczego,
— silnika,
— układu napędowego,
— skrzyni biegów.
Człon wyróżniający pojazd (VIS34) — jest trzecim członem VIN. Stanowi on kombi-
nację znaków ustalonych przez producenta w celu odróżnienia jednego pojazdu od
drugiego. Składa się z ośmiu znaków, przy czym ostatnie cztery znaki powinny być
cyframi35. W tym członie producent ma możliwość podania roku produkcji pojazdu
i znaku fabryki. Informacje o roku produkcji pojazdu producent powinien podać na
pierwszym miejscu członu VIS (tj. w miejscu dziesiątego znaku numeru VIN), nato-
miast znak fabryki powinien zostać umieszczony na drugim miejscu członu VIS (11.
znak numeru VIN). International Standards Organisation (ISO) zaleca oznaczanie roku
produkcji według następującego kodu
Podany w numerze VIN kod roku może oznaczać rok kalendarzowy, w którym pojazd
został wyprodukowany lub rok modelu pojazdu określony przez producenta.
Na pojeździe numer VIN powinien być podawany w jednej lub w dwóch liniach bez
wolnych miejsc. Żaden z członów oznaczenia (WMI, VDS, VIS) nie może zostać podzie-
lony37. Pomiędzy poszczególnymi członami oraz na początku i końcu każdej linii oznaczenia
producent może wstawić znak rozdzielający. Najczęściej jako rozdzielacze są stosowane
poziome kreski (myślniki) lub symbole graficzne zbliżone do logo firmy, np. Renault — romb,
Mercedes — trójramienna gwiazda wpisana w okrąg.
kowanie to ma na celu indywidualizację produktu objętego gwarancją lub koniecznością
okresowego serwisowania27. Ponadto, w razie gdy produkt stanie się przedmiotem prze-
stępstwa bądź zostanie wykorzystany w realizacji zamiaru przestępnego, indywidualne
cechy rzeczy umożliwiają organom ścigania jego identyfikację.
Ogromna ilość i różnorodność oferowanych na rynku pojazdów spowodowała koniecz-
ność wprowadzenia określonego sposobu ich oznaczania. Międzynarodową organizacją
zajmującą się opracowywaniem norm międzynarodowych jest światowy związek instytutów
normalizacyjnych ISO (International Standards Organisation). Zalecenia odnośnie oznaczenia
obecnie produkowanych pojazdów drogowych zostały zawarte w normie międzynarodowej
ISO 3779-76 Road vehicles. Vehicle identification number (VIN). Content and structure28.
Normy mają charakter ogólny, tzn. stanowią zalecenia dla producentów pojazdów od-
nośnie: treści i budowy oznaczenia, miejsca oraz sposobu wykonania. Opierając się na nor-
mach ogólnych, poszczególni producenci tworzą normy zakładowe szczegółowo określające
kwestie dotyczące oznaczania swoich wyrobów.
Numer identyfikacyjny pojazdu (VIN) — VIN jest skrótem angielskiego vehicle identification
number, co w języku polskim oznacza numer identyfikacyjny pojazdu.
Numer identyfikacyjny pojazdu (VIN) to kombinacja siedemnastu znaków nadana po-
jazdowi przez jego producenta w celach identyfikacji29. Oznaczenie to tworzy ciąg znaków
składający się z cyfr arabskich (1,2,3,4,5,6,7,8,9,0) oraz wielkich liter alfabetu łacińskiego
(ABCDEFGHJKLMNPRSTUVWXYZ — litery I, O, Q nie powinny być używane).
W VIN zostały wyróżnione trzy podstawowe człony informacyjne30:
• światowy kod producenta (WMI),
• człon określający pojazd (VDS),
• człon wyróżniający pojazd (VIS).
Światowy kod producenta (WMI31) — to pierwszy człon numeru identyfikacyjnego
pojazdu oznaczający producenta pojazdu. Składa się on z trzech znaków, które
— zgodnie z normą międzynarodową ISO 3780 — są przyznawane przez organizacje
niezależne od producenta (odpowiedni urząd kraju, w którym ma swoją siedzibę
producent, w porozumieniu z międzynarodową organizacją ds. normalizacji ISO
lub jej krajowymi przedstawicielstwami). Kod ten jest przyznawany producentowi
pojazdu w celu jego identyfikacji i w połączeniu z pozostałymi członami VIN zapewnia
indywidualność VIN dla wszystkich pojazdów wytwarzanych w świecie przez okres
trzydziestu lat.
Człon określający pojazd (VDS32) — to druga część VIN określająca ogólne cechy
pojazdu. Składa się z sześciu znaków. Sposób doboru znaków i kodowania cech w tym
członie zależy od producenta. Miejsca niewykorzystane są wypełniane cyframi lub literami
według wyboru producenta. VDS stanowi jednoznaczne oznaczenie wszystkich pojazdów
produkowanych przez każdego producenta przez 30 lat33. VDS, w zależności od woli pro-
ducenta, może zawierać tylko podstawowe dane o pojeździe, takie jak:
— marka,
— model,
lub dane wzbogacone o informacje dotyczące rodzaju:
— karoserii,
— układu kierowniczego,
— silnika,
— układu napędowego,
— skrzyni biegów.
Człon wyróżniający pojazd (VIS34) — jest trzecim członem VIN. Stanowi on kombi-
nację znaków ustalonych przez producenta w celu odróżnienia jednego pojazdu od
drugiego. Składa się z ośmiu znaków, przy czym ostatnie cztery znaki powinny być
cyframi35. W tym członie producent ma możliwość podania roku produkcji pojazdu
i znaku fabryki. Informacje o roku produkcji pojazdu producent powinien podać na
pierwszym miejscu członu VIS (tj. w miejscu dziesiątego znaku numeru VIN), nato-
miast znak fabryki powinien zostać umieszczony na drugim miejscu członu VIS (11.
znak numeru VIN). International Standards Organisation (ISO) zaleca oznaczanie roku
produkcji według następującego kodu
Podany w numerze VIN kod roku może oznaczać rok kalendarzowy, w którym pojazd
został wyprodukowany lub rok modelu pojazdu określony przez producenta.
Na pojeździe numer VIN powinien być podawany w jednej lub w dwóch liniach bez
wolnych miejsc. Żaden z członów oznaczenia (WMI, VDS, VIS) nie może zostać podzie-
lony37. Pomiędzy poszczególnymi członami oraz na początku i końcu każdej linii oznaczenia
producent może wstawić znak rozdzielający. Najczęściej jako rozdzielacze są stosowane
poziome kreski (myślniki) lub symbole graficzne zbliżone do logo firmy, np. Renault — romb,
Mercedes — trójramienna gwiazda wpisana w okrąg.