Podobnie jak w wypadku makrośladów, pobieranie materiału porównawczego przepro-
wadza się, w miarę potrzeby, odtwarzając warunki powstawania oraz zabezpieczania
mikrośladów dowodowych. Pozwala to na uchwycenie charakterystyki ilościowej śladu,
co w wypadku mikrośladów może mieć zasadnicze znaczenie. Na podstawie bowiem
tylko charakterystyki jakościowej pewne rodzaje mikrośladów, bez prowadzenia badań
ilościowych, byłyby nierozróżnialne.
W momencie zabezpieczania mikrośladu dowodowego nie wiadomo zazwyczaj, w jaki
sposób będzie pobierany materiał porównawczy: dlatego sposób i warunki zabezpieczania
należy szczegółowo zaprotokołować. Przy pobieraniu materiału porównawczego trzeba
dokładnie opisać środki techniczne, sposób ich stosowania oraz warunki istniejące w czasie
i miejscu pobrania. Jeżeli sposób i warunki pobrania mikrośladów porównawczych różnią
się od sposobu i warunków zabezpieczania mikrośladów dowodowych, to biegły pro-
wadzący badania musi być o istniejących różnicach poinformowany. Będzie miał wtedy
możliwość wprowadzenia niezbędnych korektur lub zostanie zmuszony do przeprowadzenia
dodatkowych analiz. Należy pobrać tyle materiału porównawczego, żeby wystarczyło go
do przeprowadzenia badań głównych oraz badań kontrolnych. Oto kilka przykładowych
sytuacji pobierania materiału porównawczego do badań mikrośladów:
a) z ciała ludzkiego:
— oklejenie fragmentów ciała bezbarwną folią klejącą lub taśmą samoprzylepną,
— obcięcie paznokci — krótko przy skórze — i zabezpieczenie ich wraz z substancją
podpaznokciową do fiolek lub probówek;
b) z odzieży:
— najlepiej zabezpieczyć całą odzież, pakując każdą część oddzielnie (niedopuszczalne
jest pakowanie do jednego pojemnika odzieży ofiary i osoby podejrzanej),
— wyskubanie włókien z kilku miejsc i zabezpieczenie ich do kopert lub na bezbarwnej
folii klejącej;
c) z miejsca zdarzenia:
— należy pobrać z miejsc, z których — jak wynika z rekonstrukcji — może pochodzić
materiał dowodowy, np. z miejsc otarć, obrzeży widocznych śladów;
d) z określonych przedmiotów:
— powłoka lakierowa pojazdu — pobiera się z miejsc o widocznych uszkodzeniach, ubyt-
kach, otarciach lub z tych, na których są widoczne cechy napraw (należy pamiętać,
że powłoka lakierowa pojazdu może być niejednorodna),
— przedmioty o mniejszych wymiarach najlepiej dostarczyć do badania w całości.
wadza się, w miarę potrzeby, odtwarzając warunki powstawania oraz zabezpieczania
mikrośladów dowodowych. Pozwala to na uchwycenie charakterystyki ilościowej śladu,
co w wypadku mikrośladów może mieć zasadnicze znaczenie. Na podstawie bowiem
tylko charakterystyki jakościowej pewne rodzaje mikrośladów, bez prowadzenia badań
ilościowych, byłyby nierozróżnialne.
W momencie zabezpieczania mikrośladu dowodowego nie wiadomo zazwyczaj, w jaki
sposób będzie pobierany materiał porównawczy: dlatego sposób i warunki zabezpieczania
należy szczegółowo zaprotokołować. Przy pobieraniu materiału porównawczego trzeba
dokładnie opisać środki techniczne, sposób ich stosowania oraz warunki istniejące w czasie
i miejscu pobrania. Jeżeli sposób i warunki pobrania mikrośladów porównawczych różnią
się od sposobu i warunków zabezpieczania mikrośladów dowodowych, to biegły pro-
wadzący badania musi być o istniejących różnicach poinformowany. Będzie miał wtedy
możliwość wprowadzenia niezbędnych korektur lub zostanie zmuszony do przeprowadzenia
dodatkowych analiz. Należy pobrać tyle materiału porównawczego, żeby wystarczyło go
do przeprowadzenia badań głównych oraz badań kontrolnych. Oto kilka przykładowych
sytuacji pobierania materiału porównawczego do badań mikrośladów:
a) z ciała ludzkiego:
— oklejenie fragmentów ciała bezbarwną folią klejącą lub taśmą samoprzylepną,
— obcięcie paznokci — krótko przy skórze — i zabezpieczenie ich wraz z substancją
podpaznokciową do fiolek lub probówek;
b) z odzieży:
— najlepiej zabezpieczyć całą odzież, pakując każdą część oddzielnie (niedopuszczalne
jest pakowanie do jednego pojemnika odzieży ofiary i osoby podejrzanej),
— wyskubanie włókien z kilku miejsc i zabezpieczenie ich do kopert lub na bezbarwnej
folii klejącej;
c) z miejsca zdarzenia:
— należy pobrać z miejsc, z których — jak wynika z rekonstrukcji — może pochodzić
materiał dowodowy, np. z miejsc otarć, obrzeży widocznych śladów;
d) z określonych przedmiotów:
— powłoka lakierowa pojazdu — pobiera się z miejsc o widocznych uszkodzeniach, ubyt-
kach, otarciach lub z tych, na których są widoczne cechy napraw (należy pamiętać,
że powłoka lakierowa pojazdu może być niejednorodna),
— przedmioty o mniejszych wymiarach najlepiej dostarczyć do badania w całości.