Fotografia, będąca jednym ze sposobów technicznego i procesowego zabezpieczenia
śladów kryminalistycznych, może być (choć z oczywistymi ograniczeniami) stosowana
do utrwalenia mikrośladów. Ograniczenia te wynikają z małych wymiarów i potrzeby
stosowania specjalnych technik fotograficznych, nie zawsze możliwych do wykorzystania
podczas oględzin na miejscu zdarzenia — mikrofotografii i makrofotografii. Zadaniem do-
kumentacji fotograficznej będzie przede wszystkim przedstawienie miejsca ich ujawnienia,
utrwalenie rozmieszczenia, sposobu naniesienia i (o ile to możliwe) wyglądu mikrośladów.
W celu oznaczenia miejsca występowania mikrośladów można ten obszar obrysować, użyć
samoprzylepnych strzałek, pierścieni lub linijek z widoczną podziałką milimetrową
Spośród innych sposobów technicznego zabezpieczania mikrośladów należy zwrócić
uwagę na niżej wymienione:
— przeniesienie mikrodrobin na podstawowe szkiełko mikroskopowe, szkiełko z łezką,
które przykrywa się drugim szkiełkiem i okleja taśmą klejącą. Otrzymuje się w ten
sposób gotowy preparat, który można poddać obserwacji pod mikroskopem. Ten
sposób zabezpieczenia dotyczy tylko mikrośladów, które mają określoną postać
materialną (włókna, drobiny) i są dostępne obserwacji,
— umieszczenie mikrodrobin w małych probówkach, fiolkach, woreczkach foliowych itp.,
— zbieranie mikrośladów za pomocą naelektryzowanej laski ebonitowej (wykorzystuje
się podatność drobnych cząstek na działanie sił elektrostatycznych),
— zbieranie mikrośladów o właściwościach magnetycznych (zawierających żelazo i inne
ferromagnetyki) za pomocą pędzla magnetycznego.
Wybór sposobu technicznego zabezpieczenia mikrośladów jest zależny od kilku czyn-
ników, a przede wszystkim od:
— sytuacji na miejscu zdarzenia,
— wyposażenia technicznego służby techniki kryminalistycznej,
— umiejętności specjalisty,
— właściwych relacji w grupie oględzinowej, przede wszystkim na linii kierownik grupy
— specjalista, ułatwiających wykonywanie zadań zgodnie z zasadą „dobrej roboty”.
śladów kryminalistycznych, może być (choć z oczywistymi ograniczeniami) stosowana
do utrwalenia mikrośladów. Ograniczenia te wynikają z małych wymiarów i potrzeby
stosowania specjalnych technik fotograficznych, nie zawsze możliwych do wykorzystania
podczas oględzin na miejscu zdarzenia — mikrofotografii i makrofotografii. Zadaniem do-
kumentacji fotograficznej będzie przede wszystkim przedstawienie miejsca ich ujawnienia,
utrwalenie rozmieszczenia, sposobu naniesienia i (o ile to możliwe) wyglądu mikrośladów.
W celu oznaczenia miejsca występowania mikrośladów można ten obszar obrysować, użyć
samoprzylepnych strzałek, pierścieni lub linijek z widoczną podziałką milimetrową
Spośród innych sposobów technicznego zabezpieczania mikrośladów należy zwrócić
uwagę na niżej wymienione:
— przeniesienie mikrodrobin na podstawowe szkiełko mikroskopowe, szkiełko z łezką,
które przykrywa się drugim szkiełkiem i okleja taśmą klejącą. Otrzymuje się w ten
sposób gotowy preparat, który można poddać obserwacji pod mikroskopem. Ten
sposób zabezpieczenia dotyczy tylko mikrośladów, które mają określoną postać
materialną (włókna, drobiny) i są dostępne obserwacji,
— umieszczenie mikrodrobin w małych probówkach, fiolkach, woreczkach foliowych itp.,
— zbieranie mikrośladów za pomocą naelektryzowanej laski ebonitowej (wykorzystuje
się podatność drobnych cząstek na działanie sił elektrostatycznych),
— zbieranie mikrośladów o właściwościach magnetycznych (zawierających żelazo i inne
ferromagnetyki) za pomocą pędzla magnetycznego.
Wybór sposobu technicznego zabezpieczenia mikrośladów jest zależny od kilku czyn-
ników, a przede wszystkim od:
— sytuacji na miejscu zdarzenia,
— wyposażenia technicznego służby techniki kryminalistycznej,
— umiejętności specjalisty,
— właściwych relacji w grupie oględzinowej, przede wszystkim na linii kierownik grupy
— specjalista, ułatwiających wykonywanie zadań zgodnie z zasadą „dobrej roboty”.