Ślady kryminalistyczne w swej treści informacyjnej określają przebieg zdarzenia oraz zachowanie się sprawcy, a ponadto pozwalają na jego identyfikację. Wnioskowanie ze śladów
linii papilarnych to umiejętność odczytania informacji, jakie posiadają ślady pozostawione
na miejscu zdarzenia.
Na podstawie umiejscowienia, wielkości i liczby śladów linii papilarnych można uzyskać
wiele informacji, które następnie są wykorzystywane do budowania pierwszych wersji
zdarzenia i planowania dalszych czynności procesowych i pozaprocesowych.
Pierwsze, wstępne wnioskowanie powinno się odbyć na miejscu zdarzenia, po ujawnieniu
śladów linii papilarnych, zaraz po spisaniu protokołu oględzin miejsca zdarzenia, czyli praktycznie przed opuszczeniem miejsca przestępstwa przez grupę operacyjno-dochodzeniową.
Materiał daktyloskopijny ujawniony na miejscu zdarzenia jest podstawą do wnioskowania o:
— punkcie wejścia lub wyjścia osoby z miejsca zdarzenia (np. ujawnienie śladów linii
papilarnych na fragmencie szyby tkwiącym w ramie okiennej mieszkania położonego
na parterze),
— modus operandi (np. ujawnienie śladów linii papilarnych na trzonku młotka),
— drodze poruszania się osoby na miejscu zdarzenia,
— czynnościach wykonywanych przez osobę (np. ujawnienie śladów linii papilarnych
na wewnętrznej stronie szyby gabloty),
— motywie przestępstwa (np. ujawnienie śladu linii papilarnych na portfelu, z którego
skradziono pieniądze),
— liczbie osób uczestniczących w zdarzeniu,
— sposobie, w jaki pozostawiono ślad,
— wieku osoby (dorosły czy dziecko),
— zasięgu ramion,
— braku palców.
Wnioski wynikające z analizy śladów linii papilarnych oraz wszelkie inne informacje
uzyskane z oględzin miejsca zdarzenia powinny być przedstawione w notatce urzędowej,
którą należy włączyć do akt prowadzonego postępowania przygotowawczego.
W wypadku, gdy technik kryminalistyki ma trudności z przeprowadzeniem właściwego,
trafnego wnioskowania, powinien zasięgnąć opinii biegłego z zakresu daktyloskopii.
Ujawnione i zabezpieczone podczas oględzin miejsca zdarzenia ślady linii papilarnych
dają możliwość przeprowadzenia kilku rodzajów badań. Ślady linii papilarnych umożliwiają
identyfikację indywidualną człowieka, określenie grupy krwi osoby na podstawie substancji
potowo-tłuszczowej (badania biologiczne), określenie DNA osoby na podstawie substancji
potowo-tłuszczowej (badania biologiczne) oraz w sytuacjach spornych — określenie wieku
śladu, określenie miejsca na przedmiocie, z którego zebrano ślad.
Identyfikacji indywidualnej człowieka dokonuje się przez porównanie śladów zabezpieczonych podczas oględzin miejsca zdarzenia z odbitkami pobranymi w czasie daktyloskopowania lub z odbitkami znajdującymi się w zbiorach daktyloskopijnych.
Substancję potowo-tłuszczową tworzącą ślad linii papilarnych zabezpiecza się wraz
z podłożem. Istnieje wtedy możliwość przeprowadzenia badań biologicznych ustalających
grupę krwi osoby, która dany ślad pozostawiła. Badania te identyfikują jedynie układ
ABO, czyli wyłącznie „przynależność” danej osoby do określonej grupy krwi. Do takiego
badania kieruje się ślady linii papilarnych, których nie można wykorzystać do identyfikacji
indywidualnej.
Przy zabezpieczeniu substancji potowo-tłuszczowej śladu linii papilarnych istnieje także
możliwość przeprowadzenia badań biologicznych określających DNA osoby, która dany
ślad pozostawiła.
Badania DNA30 mogą być prowadzone wyłącznie na niekodujących regionach genomu.
Niekodujący region genomu stanowi 95% całego genomu DNA, a zawarte są w nim jedynie
ogólne informacje o człowieku, np., że jest rasy białej. Pozostałe 5% genomu stanowi
jego kodujący region i tam dopiero znajdują się informacje szczegółowe o człowieku,
czyli: wzrost, kolor oczu, włosów itp. Badanie niekodującego regionu genomu, podobnie
jak w wypadku badań ustalających grupę krwi, prowadzi między innymi do identyfikacji
grupowej.
Określenie „wiek śladów linii papilarnych” oznacza czas, jaki upłynął od chwili powstania
(pozostawienia) śladów do czasu ich ujawnienia i zabezpieczenia na miejscu zdarzenia
Ustalenie miejsca ujawnienia śladu jest wykonywane najczęściej w sytuacji, gdy podejrzany nie zaprzecza, że posiadane przez policję ślady linii papilarnych pochodzą od niego.
Jednocześnie twierdzi, że wskazany materiał dowodowy pochodzi z innego miejsca niż
miejsce jego ujawnienia i zabezpieczenia
linii papilarnych to umiejętność odczytania informacji, jakie posiadają ślady pozostawione
na miejscu zdarzenia.
Na podstawie umiejscowienia, wielkości i liczby śladów linii papilarnych można uzyskać
wiele informacji, które następnie są wykorzystywane do budowania pierwszych wersji
zdarzenia i planowania dalszych czynności procesowych i pozaprocesowych.
Pierwsze, wstępne wnioskowanie powinno się odbyć na miejscu zdarzenia, po ujawnieniu
śladów linii papilarnych, zaraz po spisaniu protokołu oględzin miejsca zdarzenia, czyli praktycznie przed opuszczeniem miejsca przestępstwa przez grupę operacyjno-dochodzeniową.
Materiał daktyloskopijny ujawniony na miejscu zdarzenia jest podstawą do wnioskowania o:
— punkcie wejścia lub wyjścia osoby z miejsca zdarzenia (np. ujawnienie śladów linii
papilarnych na fragmencie szyby tkwiącym w ramie okiennej mieszkania położonego
na parterze),
— modus operandi (np. ujawnienie śladów linii papilarnych na trzonku młotka),
— drodze poruszania się osoby na miejscu zdarzenia,
— czynnościach wykonywanych przez osobę (np. ujawnienie śladów linii papilarnych
na wewnętrznej stronie szyby gabloty),
— motywie przestępstwa (np. ujawnienie śladu linii papilarnych na portfelu, z którego
skradziono pieniądze),
— liczbie osób uczestniczących w zdarzeniu,
— sposobie, w jaki pozostawiono ślad,
— wieku osoby (dorosły czy dziecko),
— zasięgu ramion,
— braku palców.
Wnioski wynikające z analizy śladów linii papilarnych oraz wszelkie inne informacje
uzyskane z oględzin miejsca zdarzenia powinny być przedstawione w notatce urzędowej,
którą należy włączyć do akt prowadzonego postępowania przygotowawczego.
W wypadku, gdy technik kryminalistyki ma trudności z przeprowadzeniem właściwego,
trafnego wnioskowania, powinien zasięgnąć opinii biegłego z zakresu daktyloskopii.
Ujawnione i zabezpieczone podczas oględzin miejsca zdarzenia ślady linii papilarnych
dają możliwość przeprowadzenia kilku rodzajów badań. Ślady linii papilarnych umożliwiają
identyfikację indywidualną człowieka, określenie grupy krwi osoby na podstawie substancji
potowo-tłuszczowej (badania biologiczne), określenie DNA osoby na podstawie substancji
potowo-tłuszczowej (badania biologiczne) oraz w sytuacjach spornych — określenie wieku
śladu, określenie miejsca na przedmiocie, z którego zebrano ślad.
Identyfikacji indywidualnej człowieka dokonuje się przez porównanie śladów zabezpieczonych podczas oględzin miejsca zdarzenia z odbitkami pobranymi w czasie daktyloskopowania lub z odbitkami znajdującymi się w zbiorach daktyloskopijnych.
Substancję potowo-tłuszczową tworzącą ślad linii papilarnych zabezpiecza się wraz
z podłożem. Istnieje wtedy możliwość przeprowadzenia badań biologicznych ustalających
grupę krwi osoby, która dany ślad pozostawiła. Badania te identyfikują jedynie układ
ABO, czyli wyłącznie „przynależność” danej osoby do określonej grupy krwi. Do takiego
badania kieruje się ślady linii papilarnych, których nie można wykorzystać do identyfikacji
indywidualnej.
Przy zabezpieczeniu substancji potowo-tłuszczowej śladu linii papilarnych istnieje także
możliwość przeprowadzenia badań biologicznych określających DNA osoby, która dany
ślad pozostawiła.
Badania DNA30 mogą być prowadzone wyłącznie na niekodujących regionach genomu.
Niekodujący region genomu stanowi 95% całego genomu DNA, a zawarte są w nim jedynie
ogólne informacje o człowieku, np., że jest rasy białej. Pozostałe 5% genomu stanowi
jego kodujący region i tam dopiero znajdują się informacje szczegółowe o człowieku,
czyli: wzrost, kolor oczu, włosów itp. Badanie niekodującego regionu genomu, podobnie
jak w wypadku badań ustalających grupę krwi, prowadzi między innymi do identyfikacji
grupowej.
Określenie „wiek śladów linii papilarnych” oznacza czas, jaki upłynął od chwili powstania
(pozostawienia) śladów do czasu ich ujawnienia i zabezpieczenia na miejscu zdarzenia
Ustalenie miejsca ujawnienia śladu jest wykonywane najczęściej w sytuacji, gdy podejrzany nie zaprzecza, że posiadane przez policję ślady linii papilarnych pochodzą od niego.
Jednocześnie twierdzi, że wskazany materiał dowodowy pochodzi z innego miejsca niż
miejsce jego ujawnienia i zabezpieczenia