Punktem wyjścia działań wykrywczych jest uzyskanie informacji o fakcie dokonania czynu
zabronionego. Źródła informacji dzielą się na14:
a) zewnętrzne, niepowiązane instytucjonalnie z organami ścigania i dostarczające
informacji z własnej inicjatywy,
b) wewnętrzne, zwane także własnymi — organizowane do celów wykrywczych lub
dowodowych przez same organy ścigania.
Ad a) Źródłami zewnętrznymi są zawiadamiający o przestępstwach obywatele lub
osoby sprawujące określone funkcje, np. kierownicy instytucji państwowych i społecznych,
którzy w związku ze swą działalnością dowiedzieli się o popełnieniu przestępstwa ściganego
z urzędu bądź osoby wykonujące określony zawód, np. lekarz, który w ramach udzielania
pomocy medycznej uzyskał informację o dokonaniu zabójstwa lub uszkodzeniu ciała.
Specyficznym źródłem informacji jest sprawca, który zawiadamia organy ścigania
o popełnionym przestępstwie. Jednym z motywów dobrowolnego zgłoszenia się sprawców
jest poczucie winy i nadzieja na złagodzenie kary. Samooskarżenie stanowi cenne źródło,
gdyż często dotyczy przestępstw i okoliczności trudnych do wykrycia lub ustalenia w inny
sposób. Doniesienia takie należy dokładnie sprawdzać a uzyskane informacje dokumen-
tować. Za źródło zewnętrzne można uznać środki masowego przekazu, podające skargi
czytelników, telewidzów bądź dziennikarzy publikujących własne ustalenia. Ważnym
źródłem informacji są rezultaty czynności organów kontrolujących, działających w formie
nadzoru wewnętrznego w zakładach pracy lub jako niezależne instytucje kontrolne (NIK15,
PIP16, policja skarbowa).
Ad b) Źródła wewnętrzne to organy ścigania, zwłaszcza Policja i jej służby patrolowe,
dzielnicowi, kontrolerzy ruchu drogowego17, uzyskujący informacje w wyniku rutynowych
działań. Impulsem do wszczęcia nowego postępowania mogą być informacje uzyskane
z innych prowadzonych spraw, a także z różnego rodzaju rejestrów i kartotek kryminali-
stycznych. W Komendzie Głównej Policji w 2003 r. zostało uruchomione Krajowe Centrum
Informacji Kryminalnych18. KCIK to ogólnopolski system informacyjny, którego głównym
zadaniem jest gromadzenie, analizowanie, przekazywanie instytucjom zajmującym się
zwalczaniem przestępczości pełnych i aktualnych informacji mogących mieć decydujące
znaczenie w skutecznym wykrywaniu i ściganiu sprawców przestępstw, a także w zapo-
bieganiu przestępczości. W Centrum gromadzone są informacje o miejscu i czasie popeł-
nienia przestępstwa, o osobach, przeciwko którym prowadzone są postępowania karne
lub czynności operacyjno-rozpoznawcze19, dane o przedmiotach utraconych w związku
z przestępstwem, a także wykorzystanych do jego popełnienia.
zabronionego. Źródła informacji dzielą się na14:
a) zewnętrzne, niepowiązane instytucjonalnie z organami ścigania i dostarczające
informacji z własnej inicjatywy,
b) wewnętrzne, zwane także własnymi — organizowane do celów wykrywczych lub
dowodowych przez same organy ścigania.
Ad a) Źródłami zewnętrznymi są zawiadamiający o przestępstwach obywatele lub
osoby sprawujące określone funkcje, np. kierownicy instytucji państwowych i społecznych,
którzy w związku ze swą działalnością dowiedzieli się o popełnieniu przestępstwa ściganego
z urzędu bądź osoby wykonujące określony zawód, np. lekarz, który w ramach udzielania
pomocy medycznej uzyskał informację o dokonaniu zabójstwa lub uszkodzeniu ciała.
Specyficznym źródłem informacji jest sprawca, który zawiadamia organy ścigania
o popełnionym przestępstwie. Jednym z motywów dobrowolnego zgłoszenia się sprawców
jest poczucie winy i nadzieja na złagodzenie kary. Samooskarżenie stanowi cenne źródło,
gdyż często dotyczy przestępstw i okoliczności trudnych do wykrycia lub ustalenia w inny
sposób. Doniesienia takie należy dokładnie sprawdzać a uzyskane informacje dokumen-
tować. Za źródło zewnętrzne można uznać środki masowego przekazu, podające skargi
czytelników, telewidzów bądź dziennikarzy publikujących własne ustalenia. Ważnym
źródłem informacji są rezultaty czynności organów kontrolujących, działających w formie
nadzoru wewnętrznego w zakładach pracy lub jako niezależne instytucje kontrolne (NIK15,
PIP16, policja skarbowa).
Ad b) Źródła wewnętrzne to organy ścigania, zwłaszcza Policja i jej służby patrolowe,
dzielnicowi, kontrolerzy ruchu drogowego17, uzyskujący informacje w wyniku rutynowych
działań. Impulsem do wszczęcia nowego postępowania mogą być informacje uzyskane
z innych prowadzonych spraw, a także z różnego rodzaju rejestrów i kartotek kryminali-
stycznych. W Komendzie Głównej Policji w 2003 r. zostało uruchomione Krajowe Centrum
Informacji Kryminalnych18. KCIK to ogólnopolski system informacyjny, którego głównym
zadaniem jest gromadzenie, analizowanie, przekazywanie instytucjom zajmującym się
zwalczaniem przestępczości pełnych i aktualnych informacji mogących mieć decydujące
znaczenie w skutecznym wykrywaniu i ściganiu sprawców przestępstw, a także w zapo-
bieganiu przestępczości. W Centrum gromadzone są informacje o miejscu i czasie popeł-
nienia przestępstwa, o osobach, przeciwko którym prowadzone są postępowania karne
lub czynności operacyjno-rozpoznawcze19, dane o przedmiotach utraconych w związku
z przestępstwem, a także wykorzystanych do jego popełnienia.